Liefdesromantiek, thriller, noir: wat je favoriete genre ook is, hier zijn de nieuwe releases in de boekwinkel om te beslissen welke boeken je in november gaat lezen
Een goede boek om te lezen het is het wondermiddel voor alle kwalen. Zeker als de dagen korter worden en het verlangen om je onder de deken te verstoppen toeneemt.
En laten we niet vergeten dat Kerstmis voor de deur staat, dus wat komt nu uit in de boekwinkel het is geweldig materiaal geschenk om vrienden, familie en schoonfamilie gelukkig te maken.
Om u te helpen bij het kiezen, hebben we i mooiste boeken onder degenen die net zijn uitgebracht variërend tussen liefdesverhalen, thrillers en noir.
Kortom: hier 10 nieuwe boeken om te lezen in november.
(Ga verder na de foto)
Lang bloemblad van de zee, door Isabel Allende
Lange zee bloemblad en de nieuw boek van Isabel Allende die ons meeneemt naar Spanje, tijdens de laatste periode van de burgeroorlog.
Op de vlucht naar Baskenland en Frankrijk, en van daaruit naar Chili, wordt het schip dat door Neruda is uitgerust om meer dan tweeduizend ballingen uit het conflict te redden, gevolgd door de pen van de schrijver.
Zeventig jaar nadat Winnipeg in Santiago de Chile aankwam, vertelt Allende ons een halve eeuw geschiedenis van haar geboorteland.
Naast de macrogeschiedenis van de oorlog wordt op de achtergrond, op de voorgrond, het verhaal verteld van de pianist Roser en de dokter Víctor, twee Catalaanse ballingen.
Er is geen tekort aan personages uit Neruda en Allende, uitzonderlijke extra's in een boek dat geschiedenis combineert met verbeeldingskracht en een adembenemend fresco oplevert.
We happy few, door Patrizio Bati
We happy few door Patrizio Bati biedt een woest en heel oranjeachtig inzicht in Roma Bene.
Patrizio, Angelo en Andrea zijn kinderen van een goed gezin, modelkinderen van magistraten, professoren en doktoren.
Maar in werkelijkheid zijn het misdadigers, fascisten en psychopaten. Psychotische gekken die zich bezighouden met gewelddaden tegen weerloze slachtoffers, bijna altijd willekeurig gekozen.
Tussen gevechten, aanrandingen, gewelddadige afranselingen en bloedspuiten zijn de enigen die onberispelijk blijven zeker niet hun geweten, maar alleen de witte Egyptische katoenen hemden. Een echt statussymbool voor hen.
Op een zomeravond, dronken na de disco, dreigt een ongeval hun leven voor altijd in gevaar te brengen en de medeplichtigheid die hen verenigt: de auto gaat van de weg tussen de Circeo en de Argentario en blijft in de weegschaal en klampt zich vast aan een rots.
Gedefinieerd als een echte "anatomie van een generatie psycopariolines", Patrizio Bati blijkt de Bret Easton Ellis van de Italiaan te zijnIn staat om tussen de glimlachen gemaakt van perfect gebleekte tanden die scheuren te vatten waarin haat, bloed en wraak infiltreren.
Een malaise die het gevolg is van 'zoon van' zijn, afkomstig zijn uit een belangrijk gezin en koste wat het kost gevangen zitten in het netwerk van uiterlijk en respect.
Volwassenen, door Caroline Hulse
Volwassenen door Caroline Hulse vertelt een van de grootste nachtmerries van veel gezinnen: de vakantie met het kind en hun respectievelijke nieuwe partners.
Claire en Matt zijn gescheiden, maar besluiten samen kerst door te brengen in het belang van hun geliefde dochter Scarlett.
Het idee is om naar het vakantiedorp Happy Forest in North York-shire te gaan. En het andere idee is om ook de nieuwe respectievelijke kameraden mee te nemen.
Claire neemt haar vriendje mee, Patrick, een fitnessverslaafde die een gevoelige man blijkt te zijn, maar te geïnteresseerd in wat anderen van hem vinden.
Matt brengt de nieuwe liefde van zijn leven, Alex, lief, grappig en erg geduldig.
Scarlett, haar zevenjarige dochter, brengt Posey, haar denkbeeldige vriend, een gigantisch konijn vol paranoia.
Ze zullen er alles aan doen om een sereniteit voor te doen die in werkelijkheid de aantrekkingskracht mist, die aan de benen wordt gegeven voordat ze zelfs maar aan de picknick beginnen.
En als het kind (met paranoïde konijn) naar bed gaat, beginnen zij (de volwassenen) te drinken. En om geheimen te onthullen die op geen enkele manier hadden mogen worden gedeeld … Alles zal in een chaos eindigen, compleet met een betraand telefoontje naar de politie. Toch waren zij de volwassenen, de volwassenen die onder de titel werden geplaatst.
Een leuke dwarsdoorsnede die laat zien hoe bepaalde situaties - situaties die trots ondermijnen en het verleden terugbrengen - het ergste in onszelf naar boven halen. Dat wil zeggen dat kind van Pascoli dat eigenlijk een nukkig en grillig nest is.
Het concept van uitgebreide familie- en koppeldynamiek is ook goed geanalyseerd.
Dit is niet mijn gezicht, door Neil Gaiman
Als je meer van boeken houdt dan van iets anders, Dit is niet mijn gezicht van Neil Gaiman is de titel voor jou.
Het is een'originele autobiografie die in de eerste persoon het leven vertelt van Neil Gaiman, de auteur, die door zijn ware lymfe zift: de boeken die hij las, die hij verslond, waarvan hij hield en die hij met beide handen voedde.
Een boek dat een lange liefdesverklaring is, geschreven door iemand die verliefd is op boeken en verhalen.
In een mix van portretten van auteurs, gelezen verhalen van pagina's en bespiegelingen over films, muziek, strips en kunst, overweldigt deze roman je letterlijk. En letterlijk!
Een fluviale, vrolijke chaos van verhalen en emoties die Neils passie voedden en hem maakten tot wat hij is.
1849, door Valerio Evangelisti
1849 door Valerio Evangelisti hij vertelt over die herfst van 1848, toen jonge mensen uit heel Italië hun baan, gezin en alles verlieten om op pad te gaan. Bestemming: Rome.
Ze gingen de volksopstand verdedigen, de opstand die spoedig de Romeinse Republiek zou voortbrengen, een kruispunt van democratische ideeën en burgerrechten.
Dingen die voor die tijd ondenkbaar waren.
Maar die mars was heel anders dan wat de geschiedschrijving ons wilde doen geloven. Evangelisti schuift de retoriek opzij, veegt ze zelfs weg om ons te vertellen over het dagelijks leven, de waarachtigheid van die maanden waarin de straten waarin Mazzini, Garibaldi en Mameli vochten, vol rommel en armoede zaten.
Tijdens de opstand waren zowel helden als bandieten aanwezig, mensen met geweren, handen en messen. Maar ook veel simpele mensen, naïeve idealisten die hun leven riskeerden.
Een daarvan is Folco, de hoofdpersoon van deze roman. Een denkbeeldige bakker die aan de vooravond van de rellen in Rome aankomt en getuige wordt van elke smerigste slechtheid.
Folco zal snel beseffen dat, hoewel hij niet helemaal begrijpt wat er om hem heen gebeurt, hij een nieuwe lucht inademt. En hij heeft een gevoel dat nieuw voor hem is: deel uitmaken van iets reinigs.
Valerio Evangelisti, auteur van Eymerichs cultssaga, herontdekt een essentiële en vergeten pagina uit onze geschiedenis.
Hij herschrijft het halverwege tussen het historiografische en het fictieve, en geeft een verhaal van dagen van bloed en hoop terug. In een zeer levendig en zo realistisch fresco dat het in zichzelf zuigt, in een wervelwind van woorden en emoties.
Uit het zicht, door Paolo Di Paolo
In Weg van de ogen van Paolo Di Paolo drie verschillende verhalen ontvouwen zich, allemaal in dezelfde stad en in hetzelfde decennium: Rome, begin jaren tachtig.
En voor elk van de hoofdrolspelers lijkt er hetzelfde lot aan de horizon te liggen: niet langer alleen kinderen zijn, maar ouders worden.
Toch weten Luciana, Valentina en Cecilia niet zeker of ze het willen.
Luciana werkt in een krant die op het punt staat te sluiten. De man van wie ze houdt is ver weg, ze noemt hem de Ieren vanwege haar rode haar en haar passie voor Beckett.
Valentina gaat naar de middelbare school en wil op een dag psycholoog worden. Ze praatte niet meer met Ermes, de man met wie ze een paar maanden samen was. Hij is onverschillig, maar misschien is het maar een masker.
Cecilia draagt een roze helm en houdt een grote hond aan de lijn. Zijn huis is voorlopig het trottoir voor een deur. Op een avond praat hij met Gaetano, een man die pizza's thuis bezorgt. En wat komt er uit wat …
Voor elk van de drie vrouwelijke hoofdrolspelers zijn de respectievelijke jongens een bron van vreugde en verdriet: de Ier, Ermes en Gaetano zijn verward, afstandelijk, verstrikt in hun dromen, hun obsessies.
Een roman die spreekt over liefde voor literatuur maar ook over liefde voor liefde. Passie, in al zijn nuances, is de echte prima donna van Away from the Eyes, in staat om de co-sterren Luciana, Valentina, Cecilia te ondermijnen.
In elk van deze drie zal elke vrouw elkaar echter weer zien. Met passie natuurlijk.
De helft van de lucht, door Angelo Ferracuti
Maak je klaar om te lijden, te huilen, maar weer te glimlachen. En keer terug om je te verheugen.
Lees de roman De helft van de lucht door Angelo Ferracuti het is precies zoals het leven: ups en downs, gevoelens die het hoogtepunt van positiviteit bereiken en dan in de afgrond van pijn vallen.
Patrizia, Angelo's vrouw, sterft op 42-jarige leeftijd.
In een provinciedorp, temidden van de verstikking dat slechts een klein dorp van een paar zielen is waarin iedereen elkaar al generaties kent, merkt Angelo dat hij alleen leeft.
Hij, geobsedeerd door mislukkingen, economisch en moreel, beweegt zich onzeker in het nieuwe heden.
Er zijn tien jaar verstreken, maar de herinnering gaat voortdurend terug naar de ziekte, naar hoe deze zich manifesteerde, naar hoe wat er gebeurde had kunnen gebeuren.
De ervaring van pijn wordt vermengd met die van wederopbouw: het verschijnen van een nieuwe vrouwelijke figuur lijkt een oase om uit te drinken. Zou het een luchtspiegeling kunnen zijn die er alleen van een afstand zo uitziet?
Nee, de bron van een nieuw levensbloed keert echt terug om de hoop en gevoelens van de hoofdrolspeler te voeden. Net als in het echte leven, wanneer het hart nu een verdorde borstel lijkt, bevindt het zich in plaats daarvan in de emotionele lente.
En het hart wordt herboren, warm bloed kloppend.
Verlangen, begrip, stiltes en een nieuw gevonden medeplichtigheid zullen Angelo overweldigen in iets totaal nieuws voor hem.
Tussen pijn en hitte laat deze roman zien hoeveel leven er is voorbij de scheur van de leegte. Veel, veel hoop geven aan degenen die echt in die afgrond zijn beland.
Als ik je knuffel, wees dan niet bang, door Fulvio Ervas
Als ik je knuffel, wees dan niet bang voor Fulvio Ervas is een roman die ons leert vanuit een ander perspectief naar de wereld te kijken. En die normaliteit is niet uniek en uniek. Integendeel: het heeft duizend facetten.
De hoofdrolspelers zijn Franco en zijn zoon Andrea.
Andrea werd gediagnosticeerd met een vorm van autisme en jarenlang reisden de twee op zoek naar therapieën: traditioneel, experimenteel, spiritueel.
Nu is het tijd om te vertrekken voor een andere reis, voor een nieuwe bestemming. Inderdaad: doelloos en zonder kompas.
Ze snijden Amerika door op de motor, ze verdwalen in de bossen van Guatemala.
Een reis van drie maanden waarin de normaliteit is afgeschaft. En dus weten we niet meer wie er anders is.
Drie maanden lang is het Andrea die zijn vader leert om zich aan het leven over te geven. Hij die krokodillen streelt, omhelst serveersters en sjamanen. En hij zaait onderweg stukjes papier, als een tere Tom Thumb die zich voorbereidt om terug te keren terwijl zijn vader wenst dat hij voor altijd op de weg zou kunnen blijven.
Naast het verhaal van Tom Thumb, onthult deze roman die waanzin van Don Quichot, de ridder die monsters ziet maar eigenlijk windmolens voor zich heeft.
En in dit geval blijkt de gekke visionair de "normale" Franco te zijn. Terwijl de trouwe Sancho Panza (die weet dat het maar windmolens zijn maar nog steeds zijn ridder volgt) Andrea is.
Een prachtige roman die met tederheid en fijngevoeligheid een ziekte schetst die vaak nog steeds als iets vreemds en onnoembare wordt gezien.
Een echte reis die ook een innerlijke catharsis wordt. Zowel voor de hoofdrolspelers als voor de lezer die met hen een vormend avontuur beleeft.
Interieur 11, door Concita Borrelli
Hij is een volwassen magistraat die ook een ervaren schrijver is geworden evenwichtig tussen twee liefdes en in constante discussie met zichzelf.
De vraag van dochter Clotilde "Papa, heb je er nog een?" het veroorzaakt een innerlijke monoloog van de hoofdpersoon.
Hier is het begin van Interieur 11 door Concita Borrelli, een roman die het dubbelleven vertelt en de emotionele en mentale splitsing die volgt.
Enerzijds is er de vrouw die het verleden, het heden en de huiselijke zekerheid vertegenwoordigt.
Maar, zoals vaak gebeurt, is de oeroude passie nu in de dagelijkse routine veranderd.
Zo? Zoals nog vaker gebeurt, komt de andere vrouw, jong en vitaal, in het spel. Mooi en gepassioneerd, om adembenemend te zijn. Een vrouw met wie ze pure vreugde, ongefilterde emoties, zonder planning, rekeningen betalen, kinderen opvoeden met aanverwante zorgen, kan beleven.
De vraag van de dochter - direct, scherp en onverwacht - brengt de hoofdpersoon ertoe zijn geweten te onderzoeken.
Het verhaal wordt afgewisseld met brieven van Marina, een gevangene die tot dertig jaar is veroordeeld wegens de moord op haar man.
De magistraat aanvaardt haar bekentenis en stelt in ruil voor dat ze een roman leest waarin ze kan nadenken en troost kan vinden: Lady Chatterley's Lover.
Concita Borrelli met Interno 11 biedt de lezer een aangrijpende thriller die Rome als achtergrond heeft, geschreven met de lichtheid van een intermezzo-roman maar die langzaam omhult in een concentrische en wervelende lezing, die plotseling over de afgrond trekt. Net zoals het gebeurt met de personages.
Ice and Silver, door Stina Jackson
IJs en zilver is de briljante debuutroman door Stina Jackson.
EEN geel wat erin slaagt het gemeenschappelijke perspectief omver te werpen: eenzaamheid lijkt te verkiezen boven gezelschap. En een groot bos lijkt veiliger dan een huis dat niet verlaten kan worden.
Het is nu drie zomers dat Lelle, een lerares van een middelbare school, elke nacht in haar auto rijdt.
Het loopt over de lengte en breedte van de meer dan vijfhonderd kilometer Silver Road, de weg die slingert door de bomen van het oeroude bos in Noord-Zweden, op de grens met Noorwegen.
Drie jaar lang is haar dochter verdwenen, ergens tussen het ijs en het zilver, langs die snelweg die in de zomer, onder de middernachtzon, eruitziet als een lint van asfalt op de maan.
Lelle heeft alleen de zomer om haar dochter te zoeken, want het schooljaar begint in de herfst en dus moet hij weer aan het werk.
Aan de andere kant van het verhaal staat Meja, een zeventienjarig meisje dat uit de stad komt maar haar moeder haar dwong naar Glimmersträsk te verhuizen, een klein dorpje langs de Zilverroute.
Meja is alleen en wanhopig. Tot ze iemand ontmoet die klaar staat om haar te geven waar ze het meest naar verlangt: een nieuw gezin.
Met de komst van de herfst en de verdwijning van een ander meisje, begint het lot van Lelle en Meja met elkaar te verstrengelen.
Stina Jackson toont een ongekend talent in het karakteriseren, met een detail van details die elk van haar figuren levendig en hyperrealistisch maken. En zijn werk om in de donkerste ziel van de mens te graven, is iets waanzinnigs. Iets dat erin slaagt rechtstreeks naar de Catacomben van het hart te leiden.
